... to kolejny ptaszek, którego widuję w mieście, w parku .... a nawet w okolicach mojego ogródeczka:
Kiedyś myślałam, że sikorka to sikorka ... teraz już wiem, że sikorka to modraszka, bogatka, sosnówka, czubatka, czarnogłówka i uboga. Tyle ich mamy w naszym kraju.
Przeczytałam gdzieś w internecie, że "koniec września i początek października dla tych,
którzy obrączkują ptaki niesie i dobre, i złe wieści. Dobre bo
przybędzie ptaków, którym założą aluminiową ozdobę z numerkiem. Złe bo
będą to sikory. Niejeden z nich miewał koszmary senne z modraszką lub
bogatką w roli głównej. Pogryzione palce, zerwany naskórek wokół
paznokci, a także rany aż do krwi. Ptaki te chociaż małe, to potrafią
swoimi dziobami narobić wielkiej krzywdy".
Najbardziej wartościowa dla nich jest tkanka zwierzęca, dlatego jeśli tylko mogą to zjadają owady. Z mojego karmnika znika też słonecznik, kulki słoninkowe. Ot kolejny bardzo wartościowy i przydatny ptaszek i jaki ładny :
Śliczne są te "kuleczki" ...prawda ?! Ale po tym co się dowiedziałam to ... paluszków mu nie będę wystawiała :).
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za miłe komentarze.
Genialne zdjęcia, barwo. Pozycja sikoreczki na trzecim zdjęciu jakoś bardzo mnie bawi. :))
OdpowiedzUsuńDziękuję ... tak to trzecie zdjęcie także mnie ubawiło i kiedy patrzę na nie to buzia sama się uśmiecha. Poza "wojskowa?! na prawo patrz :)"
UsuńTak!! To są genialne zdjęcia!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Tyle ujęć z bliska :-) Fantastycznie! Nie wiedziałam, że sikorki są takie waleczne ;-)
OdpowiedzUsuńUdało się ... mamy swoje miejsca, przysiadujemy i czekamy. A waleczność sikorek także nie była mi znana. Chciałabym móc kiedyś to zobaczyć ... nie koniecznie na swoich paluszkach ale zobaczyć :).
UsuńWspaniałe zdjęcia!!!Piękna sikoreczka!!! Serdecznie pozdrawiam:))
OdpowiedzUsuńładna sikoreczka cierpliwie pozowała, pozdrawiam
OdpowiedzUsuńA my z mężem cierpliwie czekaliśmy :) aż się pojawią. Nie trwało to długo bowiem jest ich troszkę w parku. Zanim jednak przysiadły dokładnie sprawdziły teren i nas.
UsuńSuper ujęcia i jak blisko! Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńSiedziałam oparta o drzewo jakieś 7-8 metrów ... niewiele się ruszałam ot tak obserwowałam sobie życie w parku. Ludzie pojawiali się rzadko więc ptaki przylatywały w to miejsce. Lubie tak patrzeć :)
UsuńKapitalne zdjęcia!! :D
OdpowiedzUsuń